Geduld,
Heb ik niet, en misschien ook nooit gehad, maar de ontdekking begint.
Doordat ik dan zo ongeduldig ben, betrap ik mezelf vaak op impulsiviteit.
Laatst zat ik in gesprek met een deskundige op dit gebied en die kon dit dan ook wel bevestigen.
Impulsiviteit, soms niet erg, maar soms kan het flinke schade opleveren, zo ook in mijn geval.
Die deskundige is een psycholoog, en samen met hem pakken we die impulsiviteit aan.
Nee, ik maak er geen geheim van dat ik maandelijks een gesprek heb met een psycholoog.
Ik kan er enkel maar beter uit komen.
Maar weet je wat het gekke is?
God gaat dan ook gelijk met je aan de slag.
Hij geeft je direct een soort van case waarmee je aan de slag kunt gaan.
Hij laat die liefde in je groeien voor je waanzinnig mooie en lieve vrouw.
Jaha, en dan moet je telkens je geduld bewaren als je daar bent, om bijvoorbeeld je kinderen op te halen.
Met veel moeite kun je net die enorme glimlach camoufleren als je er naar binnen loopt.
Een grijns die veroorzaakt wordt door dat heerlijke gevoel in je dat liefde heet.
En het maakt niet uit wat ze dan doet, alles ziet er goed uit.
Je betrapt jezelf er dan ook steeds op dat je die persoon het liefst in je armen wilt sluiten.
Maar, ja dat gaat nu eenmaal niet, kon dat maar.
God zegt dan, Rustig maar, geef het de tijd, wees geduldig.
Overigens is geduld 1 van de vruchten van de Geest. (gal 5:22)
Hierin staat dus precies datgeen wat hij vraagt van ons.
Eigenlijk staat er in dit stuk beschreven wat mijn ervaringen van de afgelopen tijd zijn.
Vervuld door de Geest, als ik het hier typ of hardop zeg voel ik me bijna nog steeds te min om het te mogen zeggen, maar toch is het zo.
Ik mag nu vrij zijn.
Ik heb me te lang laten leiden door eigen verlangens.
God heeft bij mij nu de leiding, en laat de vrucht “geduld” in mij groeien.
Eens als dat rijp is zal die geplukt worden, en dan mag ik hopelijk mijn armen om die persoon sluiten...
