Huh watte?!?
Wat is dat nu weer vraag je je misschien af…
Gebrokerepareerd? Nu is die vent echt de weg kwijt.
Nee, het is geen typefout,
Wat wil ik er mee zeggen?
Misschien kent iemand het gevoel van een gebroken hart.
Een pijn je niet kan omschrijven
Voor mij het gevoel dat alles onder je voeten wegvalt.
Of dat alles om je heen donker wordt.
Leegte.
Gisteren gebeurde dat bij mij.
Een angst van mij werd bevestigd waardoor mijn hart brak, of liever gezegd scheurde.
Breken gaat ineens, scheuren duurt langer en is pijnlijker.
Maar wat nu dat als dat gebeurd, dat er op dat zelfde ogenblik ook herstel is.
Dus alles valt onder je voeten weg, maar je voelt je op hetzelfde moment gedragen.
Terwijl de dimmer alles donker maakt om je heen, zorgt een ander Helder Licht voor zichtbaarheid.
En vult direct de leegte die ontstaat.
Je moet je voorstellen dat je zeer slecht nieuws krijgt.
Het soort berichten waardoor je direct door je knieën zou zakken.
Maar zoals hierboven al omschreven voel je je direct gesterkt.
Heel even zie je het niet meer zitten van alles wat je de dagen ervoor dacht, voelde of had ervaart.
Wat mag het dan weer mooi zijn dat je alleen maar je ogen hoeft te sluiten, en in gesprek hoeft te gaan met je Vader. En wat een Trooster is hij.
Ik kwam tot rust, en niet alleen op dat moment, nee ook het moment waarop ik dat nieuws te horen kreeg die avond.
Dus terwijl het me veel pijn deed, wist ik dat God bij me was.
Ik kon op dat moment doorgaan in vertrouwen dat God mij zou troosten, en zou gaan leiden.
En God zorgt daarnaast ook nog eens voor fantastische mensen op je pad waarmee je daarna in gesprek kunt gaan.
En nu?
Mijn beeld is nog steeds hetzelfde, God laat je niet los.
Ik ben nog steeds die vrije en vernieuwde man.
En ik mag dit aan iedereen laten zien
Ik ben een kind van een fantastische Vader.
Wat is dat nu weer vraag je je misschien af…
Gebrokerepareerd? Nu is die vent echt de weg kwijt.
Nee, het is geen typefout,
Wat wil ik er mee zeggen?
Misschien kent iemand het gevoel van een gebroken hart.
Een pijn je niet kan omschrijven
Voor mij het gevoel dat alles onder je voeten wegvalt.
Of dat alles om je heen donker wordt.
Leegte.
Gisteren gebeurde dat bij mij.
Een angst van mij werd bevestigd waardoor mijn hart brak, of liever gezegd scheurde.
Breken gaat ineens, scheuren duurt langer en is pijnlijker.
Maar wat nu dat als dat gebeurd, dat er op dat zelfde ogenblik ook herstel is.
Dus alles valt onder je voeten weg, maar je voelt je op hetzelfde moment gedragen.
Terwijl de dimmer alles donker maakt om je heen, zorgt een ander Helder Licht voor zichtbaarheid.
En vult direct de leegte die ontstaat.
Je moet je voorstellen dat je zeer slecht nieuws krijgt.
Het soort berichten waardoor je direct door je knieën zou zakken.
Maar zoals hierboven al omschreven voel je je direct gesterkt.
Heel even zie je het niet meer zitten van alles wat je de dagen ervoor dacht, voelde of had ervaart.
Wat mag het dan weer mooi zijn dat je alleen maar je ogen hoeft te sluiten, en in gesprek hoeft te gaan met je Vader. En wat een Trooster is hij.
Ik kwam tot rust, en niet alleen op dat moment, nee ook het moment waarop ik dat nieuws te horen kreeg die avond.
Dus terwijl het me veel pijn deed, wist ik dat God bij me was.
Ik kon op dat moment doorgaan in vertrouwen dat God mij zou troosten, en zou gaan leiden.
En God zorgt daarnaast ook nog eens voor fantastische mensen op je pad waarmee je daarna in gesprek kunt gaan.
En nu?
Mijn beeld is nog steeds hetzelfde, God laat je niet los.
Ik ben nog steeds die vrije en vernieuwde man.
En ik mag dit aan iedereen laten zien
Ik ben een kind van een fantastische Vader.
