maandag 22 augustus 2011

De Schuinsmarcheerder

schuinsmarcheerder zn. ‘iemand van onzedelijke levenswandel’
Nnl. schuin(s)marcheerder “zwierbol, doordraaier, een raar heer; iemand die den rechten weg niet bewandelt, die schuine gangen, slinksche wegen gaat (op sexueel gebied)” [1900; Stoett 1925].
Herkomst onbekend. Het woord lijkt uitstekend te verklaren uit schuin in de betekenis ‘onkies, onzedelijk’ en marcheren ‘lopen’. Wellicht is het woord een verbastering van het oudere schuimlooper ‘klaploper’ [1742; WNT schuim] via de vorm schuinslooper [1884; Van Dale], waarbij lopen later door het deftigere marcheren werd vervangen.

Hierboven staat omschreven wat een schuinsmarcheerder is.
Een oud woord, wat heel af en toe nog wordt gebruikt om iemand aan te duiden als bijvoorbeeld overspelig, zoals omschreven iemand die de rechte weg niet bewandeld.

Waarom kom ik nu net met dit woord..
Vorige week zat ik in de kerk met raar en onbestemd gevoel te luisteren naar de preek.
De inleiding ging over onthullingen, en de dominee gaf toe dat hij Bill Clinton nog steeds als schuinsmarcheerder zag na zijn sexuele affaire met Monica Lewinsky.
Ik keek daar eerlijk gezegd nogal van op...

Natuurlijk herinner ik ook nog de affaire van die tijd als je beide namen in 1 zin opnoemt, maar om die persoon dan nog steeds zo te zien?

Onthullingen..  de preek ging verder...
Over hyves en facebook, en de gevaren ervan.
Berichten of foto’s die je kunt plaatsen, waarvan anderen een beeld krijgen die ze soms niet meer kwijtraken.
Kortom, dat je moet uitkijken welke berichten je plaatst.

Het werd voor mij een persoonlijke preek.
Voor mijn gevoel kreeg ik te horen dat het niet gek zou zijn als mensen mij nog als schuinsmarcheerder zouden zien.
Ik bedoel maar....   vorig jaar heb ik met naam en al in het kerkblad gestaan dat er een scheiding was tussen mij en Agnes door overspel.

De zondag gaat voorbij.
De maandag gaat voorbij en je laat het eens goed bezinken.

Maandagavond heb ik dan toch een mail gestuurd naar mijn ouderling.
Met daarin mijn gedachten en gevoelens omschreven.

De reactie was dat mijn gevoel werd begrepen, maar dat ik het niet op mezelf moest richten.
Ik mocht mezelf niet in vergelijken met Bill.

We kwamen uit op het zelfbeeld.
Ik zou moeten proberen iets aan mijn zelfbeeld te moeten doen, zodat ik me niet meer voel aangesproken.

Ik denk dat we juist met het zelfbeeld de kern raken.
Je zelfbeeld, letterlijk.....
Loop naar de spiegel en kijk erin en kijk naar jezelf.
Hoe zie jij jezelf.
Sterker nog, hoe ziet Jezus jou!
Want als je in die spiegel kijkt, dan moet je je voorstellen dat Jezus naast je staat, en wat hij voor jou, en de rest van de wereld gedaan heeft.
Ja!!, ook voor de rest van de wereld.

Dus als jij jezelf dan als genezen moet zien, en geloof me ik voel me nog elke dag genezen door Hem, ben je dus niet meer veroordeeld.
Ik denk ook dat het dan onze taak is om mensen om ons heen, dichtbij of ver weg ook niet meer zo te zien.
Iets wat 1, 5 of 12 jaar geleden gebeurt is, wilt niets zeggen over die persoon nu.


Romeinen 8:1
Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld.